بیماران دیابتی باید همیشه از کفش استفاده کنند تا از آسیب‌دیدگی و زخم‌های پا جلوگیری کنند. کفش مناسب فشار را توزیع کرده و از مالش و خراشیدگی پوست جلوگیری می‌کند. همچنین، کفش‌ ها به حفظ سلامت پاها و پیشگیری از عفونت‌ها و مشکلات جدی کمک می‌کنند.

افراد دیابتی معمولاً نیازی به پوشیدن جوراب هنگام خواب ندارند، مگر اینکه پزشک توصیه کند. اما اگر پاها دچار سردی یا مشکلات گردش خون هستند، پوشیدن جوراب نازک می‌تواند مفید باشد. در هر صورت، باید از جوراب‌های فشرده یا تنگ خودداری کنند تا فشار به پاها وارد نشود.

افراد مبتلا به دیابت باید از صندل استفاده نکنند، زیرا صندل‌ها معمولاً از پا محافظت نمی‌کنند و ممکن است باعث فشار، سایش یا خراشیدگی پوست شوند. این آسیب‌ها می‌توانند به زخم‌های دیابتی و عفونت منجر شوند. کفش‌های محکم و مناسب بهترین انتخاب برای حفظ سلامت پاها هستند.

افراد مبتلا به زخم پای دیابتی باید تا حد ممکن کفش بپوشند تا از پاها محافظت کنند و خطر عفونت را کاهش دهند. کفش‌های مناسب و سفارشی می‌توانند فشار را توزیع کرده و از وخامت زخم‌ها جلوگیری کنند. در مواقع خاص، پزشک ممکن است استفاده از کفش را محدود کند.

بله، استفاده از کفی‌های طبی و مخصوص می‌تواند به کاهش فشار و افزایش راحتی کمک کند. مشاوره با پزشک توصیه می‌شود.

معمولاً توصیه می‌شود که هر 6 تا 12 ماه کفش‌ها را بررسی کرده و در صورت لزوم تعویض کنید، به ویژه اگر دچار تغییرات وزنی یا مشکل در پاها شده‌اید.